Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Αntonio Fernández Molina

«Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει.

Που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.»

Ο. Ελύτης, Εκ του πλησίον

ΠΙΚΑΣΟ

Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ

"Η μάνα έρχεται κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Θεού"

Στυλιανός Χαρκιανάκης

Ν. ΓΥΖΗΣ

Πολύ μελάνι έχει χυθεί και πολλά χρώματα έχουν ξοδευτεί για να υμνήσουν τη ΜΗΤΕΡΑ.

Τίποτα, ποτέ δε θα είναι αρκετό να αποδώσει το μεγαλείο της μητρικής αγάπης.

Ο διαδραστικός πίνακας που δημιούργησα για τη γιορτή της μητέρας. 

Αφιερωμένος σε όλες τις μανούλες του κόσμου!

https://www.thinglink.com/scene/1314703685103648771?fbclid=IwAR25Iht-zWL4AzTkDdD1NzqxOFjYRX2ZAv9Kno9bU57kt6oLh7JFWlNRDUM

Μία διαδραστική αφίσα για τη γιορτή της μητέρας!

https://www.thinglink.com/card/1312809936119398402?fbclid=IwAR3pdNU9hAvh6eMRNs_QUAZOTbvnFB_mwSXLr0N0SknQqOU-ItsEh5-V8jE

Μια ζωγραφιά για τη μαμά. Ποιος πίνακας είναι ο σωστός;

https://view.genial.ly/5eb4e7584f89100d91b38c06/learning-experience-challenges-mia-zwgrafia

ΔΩΡΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ

Ζωγραφίσαμε και γράψαμε κάρτες με τις φωτογραφίες των παιδιών,

"ξεδιπλώνοντας" όλη την αγάπη μας.

 

 

Βάλαμε τις κάρτες σε αυτοσχέδιους "πλεκτούς" φακέλους. 

Βιντεοσκοπήσαμε τα παιδιά που μιλάνε για τη μαμά τους.
Τα DVD βάλαμε σε ωραίους φακέλους.

 Για τη μαμά μας, που είναι η πιο όμορφη του κόσμου και θέλουμε να συνεχίσει να είναι, φτιάξαμε αναζωογονητική μάσκα προσώπου με φυσικά υλικά, που... τρώγεται κιόλας! 
[Την ιδέα είχε μοιραστεί μαζί μας η συνάδελφος Ντόρα Παπακώστα].

Για να φτιάξουμε τη μάσκα χρειάστηκε να αυτοσχεδιάσουμε, να μετρήσουμε ποσότητες, να συγκρίνουμε, να αναμείξουμε, να προσθέσουμε, να πολλαπλασιάσουμε, να διαιρέσουμε, να κάνουμε υποθέσεις, να πειραματιστούμε, να επαληθεύσουμε, να καταγράψουμε κ.α.. 
Με άλλα λόγια να κάνουμε Γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία και... 
Αισθητική-Ζαχαροπλαστική.

 



Έτοιμα τα δωράκια μας! 

 Ζωγραφιές με μηνύματα, με έμπνευση από τον Πικάσο

"Το ψωμί της μάνας μου"
Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί"

Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου
Ο καφές της μάνας μου
Το άγγιγμά της
Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
Μέρα τη μέρα
Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου
Την ώρα του θανάτου μου
Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου
Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα
Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου
Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη
Που την αγίασαν τα βήματά σου
Δέσε μας μαζί
Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου
Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου
Μπορεί να γίνω αθάνατος
Μπορεί να γίνω Θεός
Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου
Αν καταφέρω και γυρίσω
Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου
Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου
Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί
Για να βρω με τα χελιδόνια
Το δρόμο πίσω
Στην άδεια σου αγκαλιά.

 του Παλαιστίνιου ποιητή Mαχμούτ Νταρουίς